Tja, nu staat er alweer een nieuw design hier. Van de week ergerde ik me plots aan het vele scrollen op mijn blog. En ook, ik vond het design wat ik hiervoor had te mooi, té clean, en dat nodigt mij dan weer niet uit om te schrijven.
Al deed het dan wel recht aan de proporties van de afbeelding, de vorige lay-out. En gaf het ook weer waar ik de afbeelding vandaan had geplukt. Ik erger me nl. ook altijd te erg aan de immens grote afbeeldingen die bij een blog worden weergegeven. Of ze worden weergegeven bóven de blogtitel. Of in absurde formaten. Dus ga ik dan zelf maar weer aan de slag.
Zo wilde ik ook 2 columns, en zo min mogelijk scrollen in het desktopformaat. Met een smartphone ontkom je helaas niet aan scrollen, daar stoei ik dan ook niet mee. Die 2 columns worden netjes door de Custom Style Sheet verdeeld, wat me dan weer een boel werk scheelt. Hoef ik niet in de PHP te rotzooien.
Nu alleen nog vers voer vinden om weer eens een leuke blogpost neer te zetten. Het is niet dat er hier niets gebeurt. Nee, vanzelfsprekend niet, maar de dingen die gebeuren zijn mijns inziens té persoonlijk om er een beschaafde blogpost van te brouwen. En dat lieve mensen, bezorgt me al hoofdbrekens genoeg…
Voor de perfectionist onder ons zal het wel een gruwelijk statement zijn, maar ik vind dat je met een website nooit echt klaar bent. Vandaar de vele aanpassingen hier. Elke dag vind ik wel een ‘klein dingetje’ waar ik aan wil werken. En het verveelt me letterlijk nooit. ‘Het aanklooien in deze garage‘ vind ik zelfs nog interessanter dan mijn statistieken. Want hee, je raakt nooit zo kant en klaar, of het hapert hier of daar.
Maar ik denk nu toch wel weer klaar te zijn met dit design (op naar de volgende?!). Voornamelijk mijn About-pagina heeft een upgrade gekregen. En daar ben ik beslist weer een beetje trots op. Zo trots dat ik er nu maar een blog over pen want hee, volgens mij heeft nog niemand er naar gekeken. 😉 Misschien moet ik een wedstrijd starten, wie de mooiste About-pagina heeft? Lijkt me een spannende ontwikkeling in de blogosphere.
Het grappige is wel dat ik steeds meer uitnodigingen ontvang voor samenwerkingen. Maar hee, tot op heden heb ik mijn site schoon gehouden van te veel reclame-uitingen. En dat wil ik volgaarne zo houden.
Enfin, voor diegenen die het hoe willen weten, het WordPress-theme dat ik gebruik is Writee. Ik vind de voorpagina qua blogposts een prachtige uitstraling hebben. Eerst de titel, daarna pas de uitgelichte afbeelding, en dan een korte inleiding tot de post. Dat is iets wat de meeste WordPress-themeproducenten niet helemaal door hebben. Ik vind een posttitel belangrijker dan de afbeelding. Daarna een “lees verder” met eventueel de social media-deelbuttons en het aantal reacties. Ik ben overigens nog geen theme tegengekomen die dit mooier weergeeft dan deze.
Ik werk trouwens graag met Elementor Page Builder. Van alle paginabouwers is dit degene met welke ik het creatiefst uit de voeten kan en waarbij ik direct irl resultaat zie. Voornamelijk omdat Elementor dat linkerpaneel heeft waarmee je kunt werken. Al vind ik dat Elementor niet bepaald gericht is op de bloggers onder ons, want WordPress is natuurlijk bij uitstek geschikt als websitegenerator. Mag de pret niet drukken. Ik zoek altijd naar een WordPress-theme die blogs profileren. En maak het dan met Elementor tot een gehele website-uitstraling waar je blij van wordt.
En als jij er als lezer ook (maar) blij van wordt, dan is onze dag weer goed. Wat jij?
Vanmorgen was ik al vroeg uit de veren. Werk aan de winkel. En die site had een critical error die ik beslist wilde oplossen. Maar ja, ik had geen toegang tot de FTP. Of zelfs een DirectAdmin.
Dus installeerde ik de plugin File Manager. En hernoemde de plugin folder, om te kijken of daarmee nog datzelfde probleem zou bestaan. Heel eventjes was dat een stomme move. Zelfs een heel stomme move, al zeg ik het zelf. En ik zocht dan ook koortsachtig op di Google om dat probleem van het niet langer toegankelijk zijn van de Plugins folder (in wp-content dus). Maar noppes, nada. Geen oplossing, behalve dan dat je FTP- en DirectAdmin toegang moet hebben.
Toen kreeg ik plots die ingeving. In de functions.php van je theme kun je met een tijdelijke oplossing van toevoeging van een enkele opdracht wel een bestand of folder hernoemen (rename(ABSPATH . ‘/wp-content/plugins.*/’, ABSPATH . ‘/wp-content/plugins/’); ). En dat werkte. Ineens was daar weer mijn plugins folder én beter nog, het werkte. Ik kon daarna dat regeltje verwijderen uit functions.php en stuk voor stuk weer de plugins activeren. Om te zien waar het probleem lag. Edoch, geen enkele plugin veroorzaakte deze fout.
Later, veel later, kreeg ik de FTP-data wel, en ook toegang tot de DirectAdmin, het servergedeelte achter die website. En kwam erachter PHP8 reeds was ingezet. Ik heb dat teruggeschroefd naar PHP7.4 en daarna was het kritische probleem, wat WordPress steeds bleef roepen na updaten van een pagina, definitief voorbij.
Nu pleit ik al jaren bij WordPress zelf om die FileManager niet als plugin maar als hoofdfunctie in te zetten. Ik hoor dan van specialisten dat dit absoluut niet kan. Terwijl ik vroeger werkte met een ander content management systeem als PivotX, die die functie wel gewoon had. Het ligt er dus maar aan wat de prioriteiten zijn van WordPress. Ik geloof dat ik maar weer eens een Open Brief ga schrijven aan de mens achter WordPress.org. Ge hoort hier nog van…
Hoera, deze week viert WordPress een feestje: het leeft alweer zo’n 18 jaar. En allez oeps, dat is korter dan mijn eigen blogcarrière, zeg maar. Ik begon in 2002, als enthousiaste volgeling van o.a. @electricluna.
Maar de eerste blogsoftware die ik destijds benutte was Pivot. En later PivotX van oerNederlandse bodem. En mijn hemel, wat raakte ik gefrustreerd destijds al, over die standaard lay-outs. Zo’n uitstraling wilde ik dus zelf absoluut niet. Dus begon ik aarzelend, maar toch wel fier, aan bestanden te morren. Daar ben ik nooit mee opgehouden, zeg maar. Ook niet in zo’n 2008, toen ik overstapte naar WordPress.
Ook vorige week hield ik me niet in, toen ik onverwachts een fout kreeg in louter mijn Safari browser in specifiek de PageSpeed Insights module van Google Site Kit plugin. Natuurlijk kon ik het niet laten zulks te melden op hun support forum. Echter, met het schaamrood nog op mijn kaken kan ik nu trots melden dat de fout niet dáár lag maar in mijn eigen Safari-configuratie, waar ik gelukkig zelf notabene achter moest komen. En daardoor bleek dat de Site Kit plugin weer draait als een tierelier.
Het mooie daarvan is dat die developers je stimuleren om tot het gaatje te gaan om het probleem ook zelf op te lossen. Iedere keer bedankten ze me opnieuw, voor mijn bevindingen, maar ook vanwege het feit dat ik het meldde.
Zo zie je maar, dat een weinig samenwerking kan leiden tot super mooie oplossingen. Waardoor ik iedere keer opnieuw weer gestimuleerd raak om meldingen te doen, waarvan ik denk dat een oplossing het geheel wel zo zou sieren.
Daar word ik dan super blij van. En enthousiast, maar dat snapte je al.
Enniehoo, bestaat WordPress dus 18 jaar reeds. En hoewel ik somtijds een haat-liefde verhouding koester jegens dit prachtige blogfenomeen, misgun ik hun het succes absoluut niet.
Ik vind als altijd dat het gewroet aan themes, de lay-out dus, te moeilijk wordt gemaakt. Dat werkt niet echt louterend of enthousiasmerend. Ik kan me nog goed herinneren dat Pivot en later PivotX dat beter hadden opgelost door intern een soort van file management systeem in te bouwen.
Nu kan dit natuurlijk met WordPress ook via een te installeren (third-party) plugin, zoals File Manager. En ook intern bestanden hernoemen, zoals afbeeldingen, is nog een dingetje, maar ook daar kan een andere plugin voor worden ingezet. Punt is wel, dat schier oneindige installaties van plugins je site drastisch kunnen vertragen, wat je niet wil. En het advies is dan ook om het maximum te beperken tot 20.
Hoe dan ook, al dat gewroet en gemor, maken wel dat ik steeds meer bijleer (“Ow, zo?!”) en ook dat ik daardoor die onvergeeflijke enthousiasteling blijf op het gebied van bloggen of sites bouwen. Het levert immers ook altijd weer leuke blogposts op, die naar ik hoop trouw worden gelezen.
Tja, ineens was ik deze lay-out een beetje zat. Dat is, ik vind nog steeds specifieke elementen zoals mijn vaststaande header en overige kleine dingetjes erg mooi, maar het is zo leuk om af en toe te spelen met nieuwe varianten en een andere uitstraling.
Want ik zie de prachtigste WordPress-themes voorbijkomen. Echter, als ik dan zo’n theme aanschaf, en inzet, dan overvalt me toch ietwat van teleurstelling. Waar ligt dat aan, vraag ik me af. Ik vermoed zomaar dat de prachtige afbeeldingen die in zo’n theme demo je verleiden, zonder dat je echt goed kunt testen op je eigen omgeving.
De enige WordPress-theme die me nooit echt tegenviel en ook niet op de lange duur, was Typology, maar die theme heb ik toch wel gezien nu. Zo’n beetje.
Als webdesigner moet je dan toch tenminste iets neerzetten, wat helemaal naar eigen smaak is ingericht. Welke elementen je ook kunt bedenken, zodat het helemaal naar eigen input riekt.
Maar ik kan me zo voorstellen dat een mogelijke lezer vannacht en vanmorgen is geschrokken van de aanpassingen die natuurlijk niet gelijk in goede proporties stonden. Ik werk niet graag achter de schermen met bijvoorbeeld een ‘coming soon modus’. Ik zie liever gelijk resultaat. Dus mijn excuses, mocht je onlangs last van mijn gestuntel hebben ondervonden.
Vooralsnog ben ik nu super tevreden en blij met hoe deze site oogt. En naar ik hoop, jij als lezer ook.
