Inspiratie is maar een maf ding. Maandenlang was ik zo ongeïnspireerd als een duf konijn, die na het eten pardoes in een schijnbare vaste en diepe slaap valt en nadien geen onderwerp kon vinden om te bekluiven. Dat verwonderde me zelf nog het meest. Geen idee waardoor dat nu kwam. Was het de zomer? Was het corona? Want ik snap het zelf niet helemaal.
Maar die tijd lijkt voorbij. De Herfst heeft zijn intrede gedaan. Ik zit meer binnen. En af en toe wolkenpartijen zien overdrijven helpt blijkbaar bij het vinden van onderwerpen om over te schrijven. Ik zal mijn best doen elke ochtend iets te schrijven.
Door die ongeïnspireerde periode heb ik wel veel lezers verloren. Dus is het nu een kwestie van opnieuw opbouwen van een trouwe lezersschare. Echter, ik vind het wat arrogant en weinig heilzaam om mijn blogposts elke dag opnieuw te delen. Hetzij op Facebook, dan wel op Twitter. Ik heb die verrekte deelknoppen onderaan elke individuele blogpost dan ook verwijderd. Ze worden immers toch niet of nauwelijks gebruikt. Blijkt een social misfit te zijn. Al kan ik dan maar geen afscheid nemen van die beruchte Like-knoppen.
Ik weet niet goed of ik mijn blogposts dan ook wel zal delen via al die kanalen.
Ik heb echter mijn twijfels of ik dan überhaupt wel gelezen zal worden. Maar kan het mij wat schelen? Of vind ik het schrijven – elke dag opnieuw – van wezenlijk groter belang dan gelezen worden? De tijd zal het leren. Het heeft immers ook wel iets spannends of schijnbaar anoniem te blijven en te kunnen opnoteren wat me elke dag belangrijk lijkt.
Zo gaat het voor het overige trouwens ook met reageren op andermans blog. Eerlijkheidshalve neem ik wat ik lees maar al te vaak aan voor waarheden, waar ik persoonlijk niets aan toe te voegen heb. Ik zou natuurlijk kunnen reageren met: “Gelezen, eens, en ik vond het leuk!” maar dat is zo weinig diepzinnig.
Ik denk echter wel, dat mede door te reageren op andermans blog je jezelf ook meer in de kijker kunt zetten. Wellicht nog wel meer dan die verrekte misfit-deelknoppen onder aan elke individuele blogpost. Wat jij?
Heel herkenbare vraagstukken. Ook ik heb best getwijfeld of ik wel weer elke dag wilde delen op twitter en facebook. Ik heb er voor gekozen het wel te doen met geen andere reden dan die mensen die me daar volgen laten weten dat ik alweer een nieuwe doorstart maak. Ik vind het een prettige afsluiting van het plaatsen, mensen uitnodigen tot lezen. Aan hen er wel of geen gehoor aan te geven.
@Cin: tja, daar zeg je zo wat… 😉 Misschien moet ik het ook wel gewoon wél blijven doen.