Have mercy

Mijn brein wil vluchten,

voor meer krassen op mijn ziel,

mijn hart staat even stil,

omdat mijn droom in duigen viel.

Mijn grote broer is niet meer,

dat breekt me meer dan ik kan zeggen,

de pijn, de onmacht en het verdriet,

zoals hij dit leven verliet.

Ons afscheid was zowel mooi als rauw,

we hebben alles gezegd en geroepen,

Hij zei: “Wees positief en bouw!”

waar mijn hart stokte in rouw.

Voor een poos laat ik alle tranen toe.

ik wentel me even in verdriet,

mijn kwetsbare hart gaat op slot,

en het was al zo kapot.

Morgen zal ik leven hoe hij dat wilde,

morgen gaat mijn hart weer voorzichtig open,

dan zal ik de moed hebben om te geloven

zoals hij zei: “Het komt wel goed!”