Al een paar maanden zie ik met lede ogen toe hoe de stortbak van mijn kleinste kamertje overuren maakt. Voor de kenners onder ons, het is de vlotter die sinds 1981 altijd fantastisch werk gedaan heeft, maar nu door waarschijnlijk óveruren, volmaakt van slag is.
Ik heb inmiddels 8 loodgieters voorbij zien komen. En alle 8 loodgieters hebben het op de een of andere manier gepresteerd eenvoudigweg niet of geen beloften na te komen.
Loodgieter 1 kwam langs en vroeg de hoofdprijs, waarvoor ik bedankte. Hij adviseerde me natuurlijk het nieuwste van het nieuwste, maar daar ben ik (lees: mijn bankrekening) nog niet klaar voor. Loodgieter 2 kwam ook polshoogte nemen, edoch kon maar geen offerte bedenken en liet me wekenlang in het onwetende. Loodgieter 3 kwam ook eens aankakken, 3 dagen na de afspraak. Loodgieter 4, ja je raadt het al, hij stond er bij en keek ernaar, maar op de dag van de stortbakvervanging kwam hij niet opdagen.
Moet ik echt in herhaling vallen qua overige kanshebbers? Want van hetzelfde laken dus dat pak. Doe ook mee water naar de woestijn dragen.
Inmiddels ben ik 6 maanden verder en blijft het water hier loos wegstromen. Píng Kassa. Voor mij dan. Ik ben inmiddels zo ver dat ik op YouTube.com heb opgezocht hoe ik de vlotter ietwat zuiniger kan afstellen, voordat er hier een watersnood- én geldramp ontstaat. Want blijkbaar komen de heren loodgieters niet voor een klusje onder de € 200 hun bedstee uit.
Maar goed, ik snap dat hun tijd geld is, maar dat vrije stromen van water telt voor mij als goud.
Eén gedachte over “Mijn storteuvel”