Woord van de dag: intrinsiek

Als kind al kon ik zomaar ineens verliefd worden op woorden. En dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Vandaag las ik wat artikelen en het woord dat steeds erboven uit floepte was intrinsiek. Bijna net zo mooi als authentiek, maar dan beter.

Wat betekent het eigenlijk precies?

Intrinsiek 1) als iets uit jezelf komt, voorbeeld: ‘een intrinsieke motivatie hebben om goed te presteren’, antoniem: extrinsiek, synoniem: innerlijk, 2) intrinsieke waarde, 3) wezenlijk

Het zou een mooi #W(rite) O(n) T(hursday)-woord kunnen zijn.

Maar je zou ook een verhaal kunnen schrijven.

De intrinsiek wijze uil zat des nachts te waken over de wereld. Zijn ogen zagen een leeuw die lag te slapen op een rotswand. Vogels die uit waren op een prooi. Muizen en ander klein gedierte die hem te snel af waren.
Hij vloog van tak tot tak om steeds een ander beeld te krijgen. Net zolang tot hij op die tak zat vlak bij mijn raam en ik hem recht in de ogen keek terwijl ik mijn gordijnen opende om het maanlicht te vangen gedurende deze donkere nacht.
Hij leek heel wijs, deze uil. En zijn donszachte veren waren in een intrinsieke stand van rust. Het scheen hem niet te deren, mijn aanwezigheid, hoewel hij me toch in de gaten bleef houden.
Ik vroeg me af wat hij zou willen eten en of ik hem zou kunnen voeren. Als kind al had ik de neiging beesten te willen bezitten. En hoewel ik altijd honden had gehad, koos ik in mijn volwassen leven voor de feline soort. Bijna net zo mysterieus als die intrinsiek wijze uil die daarbuiten op die tak zat te waken.
Ik besloot de uil te vragen wat ik voor hem kon betekenen. Hij dacht erg lang na en zei: ‘Met beide voeten op de grond, kom je geen stap vooruit…’