Er bekruipt me wel enige jaloezie als ik zie hoe anderen omgaan met stress. Hetzij door persoonlijke trainingen, hetzij door die sterke karaktertrekken die maken dat je psychologisch verantwoord omgaat met aanhoudende geestelijke druk of spanningen.
Het is mij van nature niet meegegeven, namelijk. En soms denk ik wel eens dat anderen daar beslist meer feeling mee hebben.
Het #WOT woord van deze week is
Stress = 1) Aanhoudende geestelijke druk 2) Aanhoudende geestelijke spanning 3) Druk 4) Erg zenuwachtig 5) Gespannenheid 6) Gevolg van werkdruk 7) Overspannenheid 8) Psychische spanning
Mantelzorg en ziekte
Want ik vind het wel een dingetje, bijvoorbeeld, om deels te mantelzorgen en ook hoe het voelt om te zien dat anderen een ziekte hebben die ze maar moeten ondergaan, alsook de behandelingen, zonder dat het blijvend resultaten biedt. Soms zie je ineens iemand tussen je vingers wegglippen, en dat hulpeloze en wanhopige gevoel dat bij mij dan ontstaat laat een psychische indruk achter die me nog lang zal heugen.
Remedie
Die is er vrijwel niet. Such is life, roept men dan. En je zult het maar moeten ondergaan en met lede ogen bezien. Voor iemand die niet wil geloven dat het leven soms een lijdensweg is, is dat een vrij harde dobber.
Hoe ga ik er mee om?
Met veel stress, krijg ik van nature altijd weer die behoefte aan veel slapen. Ik slaap dan ook als een tierelier. Soms hele avonden en nachten door. Ik mis daardoor wel weer andere dingen, maar blijkbaar zegt mijn lijf dat die behoefte er is. En aangezien ik soms moet knokken om mijn oogluiken ’s avonds open te houden, geef ik er maar al te graag aan toe.
Ik zou mijn huisarts kunnen bezoeken en hem smeken om een Oxazepammetje en maagpilletje extra, maar dat doe ik dus liever niet vanwege mijn angst om afhankelijk te worden van die troep. Ook alcohol mijd ik nu als de pest. Wat ik dan wel weer (verkeerd) doe is, dat ik te veel rook, tegenwoordig. Terwijl ik toch genoeg seintjes moet hebben gehad dat dit met mijn familie-achtergrond van hart- en vaatziekten, niet erg verstandig is.
Schrijven en praten
Ik heb wel immens veel behoefte om nu te schrijven, meermaals in mijn Dagboek, om mijn gedachten vast te leggen. Zelfs dit blog ontkomt er niet aan. Het lijkt wel alsof ik door er over te schrijven meer inzicht in mijn gevoelspatroon krijg. Waardoor het dan weer fijner is om die inzichten ook met anderen te kunnen bespreken. Anderen die er toe doen. Mensen die in hetzelfde patroon zitten als ik.
Kalmte
Wat me wel erg opvalt is dat ik niet alles zomaar gelaten opneem maar dat er een soort van innerlijke kalmte bij mij heerst, terwijl mijn brein dus kan imploderen op elk moment. Het is het soort uiterlijk vertoon die verwaarloosbaar is, maar die me blijkbaar wel iets wil vertellen. Alsin: Be still my beating heart…
Schrijf je mee?
#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verzint Ali een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. De vorige woorden kun je in het archief vinden.