Nog daargelaten dat je ’s morgens opstaat met een hanekam en je eruit ziet als een of andere halve terrorist. En dat je je haar drastisch onder de koude kraan moet douchen om het enigszins in model te krijgen met een halve pot wax of gel. Dát model waar je voor bij de kapper kwam, in eerste instantie, zo zit het werkelijk nooit, vriend. Dus makkelijk, nee dat is het niet.
Het is wel lastig, je moet er altijd méér moeite voor doen dan met lang haar, wat je nooit hoeft te föhnen, overigens. Dat laatste is ook weer zo’n misverstand dat onder heren lijkt te rulen.
Voornamelijk de oudere generatie dames roept dat kort haar zo goed en zo vlot staat. En dat zijn dames die denken dat je er daarmee ook verzorgd uitziet.
Kort haar doet altijd een bepaald imago uitstralen. En dat is er niet eentje van makkelijk. Pittig dat wel, pinnig dat ook.
Het gebeurt me vaak dat men, en vooral de heren onder jullie, me met kort haar vraagt of ik misschien ‘lesbisch’ ben. En dan antwoord ik steevast: “Als jij dat wíl, dan graag!” Dat zijn zo van die vooroordelen waar ik niets mee kan. En mee wil, overigens, maar dat terzijde.
Mijns inziens heeft kort haar niets maar dan ook niets te maken met ‘gemak dient de mens’, emancipatiedrift of tegendraads willen zijn. Het heeft zelfs niks te maken met het verlangen een ‘halve’ man te willen zijn. Vaak is de reden erachter zelfs een beetje tragisch, denk aan: chemotherapie of andere venijnige levensgebeurtenissen.
Kort haar moet je staan, en gekleurd, met eventueel een kekke bril erbij moet het het geheel afronden. Als het je staat, dan heb je mazzel. Datzelfde geldt overigens voor lang haar. Ik koester medelijden voor een vrouw die tot het einde harer tijden iets van een vlassig staartje weet samen te binden, of een vlecht om haar hoofd als was ze Heidi herself.
Dus als jij als man denkt dat een vrouw zachter van nature is omdat heur haar lang is, get real en wake up. It’s time to smell the roses…