Was zo opgelucht afgelopen week, dat de inauguratie van Biden rustig verliep. En nog opgeluchter toen Biden eenmaal zijn eed afgelegd had. Ik heb daar innerlijk wel wat vragen over gesteld, want ik heb eigenlijk niet zo veel met politiek. En al helemaal niet als het über die Grenzen gaat. Maar de keren dat ik me innerlijk opwond over Trump zijn oneindig te noemen. En ik was dus daarom alleen al blij dat er weer ‘rust in de tent’ heerste.
Tot ik gisteravond even kort een blik op Twitter wierp. En ik eigenlijk ongewild een video te zien kreeg waarin paarden die bereden werden door politie in Eindhoven, uitglijders maakten en in paniek sloegen vanwege zwaar vuurwerk toegooien.
Dat was voor mij gelijk het eind van alle begrip. Nu heb ik eigenlijk nooit zoveel begrip voor relschoppers gehad. Er zijn mijns inziens ook andere manieren om je onvrede te delen, maar nooit met geweld. Ik herhaal, liefst zonder geweld, en zeker niet op deze wijze.
Uiteindelijk ben ik van mening, dat mensen hier in Nederland maar weinig te klagen hebben. Een ‘avondklok’ is dan ook een lachertje om over te rellen. De relschoppers hebben blijkbaar in hun leven weinig weerstand ondervonden. Zijn door en door verwend, en blijken niet in staat met een beetje veerkracht ooit weer een licht aan het eind van deze coronatunnel te kunnen zien.
Waar gaat het dan wel over? Over het rellen, puur rellen, an sich? Ja dus.
Maar gelukkig is het gros van Nederland wel in staat om dat gezonde verstand op pijl te houden. En mag ik constateren dat er zelfs vrijwilligers zijn opgestaan om de rotzooi van die rellende kleuters vandaag al weer op te ruimen. Ik had zelf graag meegedaan, al geloof ik er heiliger in dat ze hun eigen klerezooi zelf moeten puinruimen. En daarna met een flinke boete, en een gevangenisstraf uitzingen, temidden van nog échtere en hardvochtigere criminelen. Dát zal ze leren.
Ik hoop oprecht, dat de straffen voor deze relschoppers niet mals zullen zijn. Pas dan zal mijn opluchting weer kunnen zegevieren.