Stilte komt zo daverend binnen. Soms vraag ik me af, of ik stiekem ben achtergelaten en iedereen is vertrokken naar een betere planeet. Vaker wel dan niet, kom ik ook niemand tegen op de gang of in de lift. Dus sjok ik dan heel even naar de supermarkt hieronder om nog wat leven in de brouwerij te zien en te proeven.
Zelfs mijn moeder zegt dat ze zich nu de Tweede Wereldoorlog zo goed herinnert. Toen was het ook zo …