Onderhand ben ik er zelf een, zo’n ongelezen gebruikershandleiding die steevast belandt in een laatje achteraf. Zo’n boekje die je van tevoren al weglegt, omdat je van mening het zelf wel te kunnen, liefst zonder. Ooit kom je er dus achter dat het soms verdraaid handig is. Dan neem je ’t ter hand en gaat uitgebreid zitten speuren naar onverwachte ‘features’ waarna het apparaat dan jammerlijk sneuvelt vanwege ouderdom.
Herkenbaar? Ik denk van wel. Ik weet zo al 10 mensen met naam te noemen die allemaal zonder doen.
Mijn DVD-speler is er zo een die al jaren niks staat te doen. Mijn tv ook. Gisteren kwam ik er achter dat je met dit tv-pakket dus ‘films on demand’ kunt kijken. En ik kan zo drie filmtitels oproepen die ik graag zou willen zien. Allemaal bijna over datum, dat dan weer wel.
Het punt alleen is dat ik het van mezelf niet toesta, hoezo gek, om overdag tv te gaan zitten kijken. Dat vind ik ergens een achterhaalde visie van mezelf. Stiekem ben ik altijd bang dat ik er prompt verslaafd aan raak, waardoor alras het eind dan zoek is en ik alleen nog maar naar dat kastje zit te staren. Met mijn verslavingsgevoeligheid is dat niet eens zo’n gekke gedachte.
Voor vandaag ben ik mezelf een andere mening toegedaan. Ik moet en zal eindelijk de film ‘Her‘ zien. Wie weet, volgt er dan nog wel een recensie hier.