Tag: vrouw

“Cups up!” zul je me horen roepen, als ik weet dat die ander dat kan gebruiken. En geloof me, meestal kan een vrouw dat ook hard nodig hebben. Laat leeftijd daarbij vooral geen rol spelen, want of die voorgevel nou eerder Noord- dan Zuidwaarts zweeft, mijn support op zo’n moment levert beslist een glimlach op. En dat kan men af en toe best gebruiken. Zelfs ik.

Wijsheid komt met de jaren, geloof ik. Het heeft me zelf ook ettelijke jaren gekost, om eindelijk te snappen dat de door entertainment en het journaille toegebrachte schade door notabene onszelf teniet moet worden gedaan. Het is onze bloedeigen taak om door dat soort zeepbellen heen te prikken. Dat we maar hard mogen lachen om dames die in een film als slachtoffer schreeuwen in paniek. En dat de held van zo’n film ons dan moet ‘redden’. Hallelujah. Of als we weer ‘es van een vendetta mogen lezen tussen twee zogenaamd rivaliserende filmsterren of zangeressen. Zijn we weer aanbeland bij dat typische dogma. Gelooft u het zelf?

Het #WOT-woord van vandaag is:

Vrouw ~ 1) mens van het vrouwelijk geslacht 2) echtgenote: groeten aan je vrouw 3) (kaartspel) naam van een kaart; = koningin: ruitenvrouw 4) bazin, vrouwtje (3): (tegen een hond) kom maar bij de vrouw

Van de week hoorde ik op de radio dat we er nog lang niet zijn, qua topjobs en salariëring. Er wordt meer aandacht aan geschonken, zegt men.

Ondertussen kunnen we wel iets. En geloof ik dat ik, jij, zij, ja wij dus, gewoon door moeten ploeteren. We zullen dat pad moeten banen voor onze moeders, zusters, nichtjes, kinderen en zelfs kleinkinderen. Dat kan eigenlijk alleen als we ons verstand op nul zetten. En als een waanzinnige onze namen in een boom kerven, opdat men zal weten waar we toe in staat zijn. Van luieren kan geen sprake zijn, maar luieren hadden wij vrouwen toch al nooit begrepen…

Oorspronkelijk begon Karin Ramaker met de WOT. Na wat omzwervingen via moi en Hendrik-Jan, kwam de WOT uiteindelijk Martha terecht.

Hoewel ik zelf geclassificeerd word in het kader vrouw-vrouwtje kan ik me behoorlijk verbazen (lees: verwonderen) over mijn eigen geslacht en die voortbrengsels. Eigenlijk ben ik opgevoed als een half joch, maar ik gedraag me dan wel weer als een karakteristieke vrouw. Dat brengt me meer dan eens in conflict met de rest van de wereld.

Ik kleed me als een vrouw. Ik breng make-up aan. Heb een handtas waarvan je de inhoud niet wil weten. Ik schenk aandacht aan mijn vingernagels. Toch zal ik die ander niet beoordelen op uiterlijk, zolang zij dat ook niet doen bij mij.

Het #W(rite) O(n) T(hursday)-woord van vandaag is:

Vrouw ~ 1) Bepaalde speelkaart 2) Bepaalde kaart 3) Beroep 4) Deel van een kaartspel 5) Dame 6) Eega 7) Echtgenote 8) Een rib uit zijn lijf (crypt.) 9) Fregat 10) Figuur uit het kaartspel 11) Ga 12) Getrouwden 13) Gade 14) Huwelijkspartner 15) Iemand die van vrouwelijke sekse is 16) Kaart 17) Kaartfiguren 18) Kaartterm 19) Levenspartner 20) Maagd 21) Meid

Ik kan tamelijk geshockeerd zijn als andere vrouwen je van top tot teen opnemen en je naar aanleiding van het beeld dat ze zien zich een beeld vormen.

Ik krijg dan ook vaak een lading kritiek over me heen waar ik niet om vraag. Zo van:

‘Wat een leuk pakje heb je aan! Zo jammer dat je een paar kilootjes te zwaar bent!’

Met andere woorden: ‘Wat zie je er leuk uit, jammer dat het je niet staat…’

Meestal ben ik niet zo snel in het van repliek dienen. En sta ik dan met mijn mond vol tanden. Maar eigenlijk is dat ook wel goed, want liefst zou je die ander natuurlijk gelijk een volle mep voor hun perfecte knikker willen geven. Dat doe je uit beleefdheid natuurlijk niet. Je denkt het echter wél. Ondertussen slik ik even iets weg.

Mijn revanche volgt meestal veel later. Men denkt dat ik het vergat. Men denkt dat mijn geheugen me dan in de steek zal laten. Maar er komt een dag dat de wraak zo ongelooflijk zoet is dat men drievoudig gaat twijfelen aan zichzelf.

En daaruit mag blijken dat die typische vrouwelijke en vileine eigenschap mij ook niet vreemd is.