Dat je als geen ander soms confuus raakt van de maffe tegenstellingen die dit Aquarius-tijdperk met zich meebrengt. Ik bedoel, aan de ene kant ontmoet je steeds meer mensen die in eenzelfde flow – en aan zichzelf werken – schijnen te zijn. En aan de andere kant, worden we van bovenaf – door onze leiders – een beetje aan banden gelegd. Al weet ik – hoop ik – dat zelfs leiders hun beloften niet kunnen onthouden. Gelukkig.
Ik ben zo’n type, die daar heel diep over na kan denken.
Aan de ene kant leven wij in een werelddeel dat prat gaat op individualisering, maar krijgen we steeds meer mee van Oosterse wijsheden door onze multiculturele samenleving. En door deze interessante mix worden we ons bewuster van andere mogelijkheden. Als ware het, dat het lijkt of iemand je een grapje vertelt en dat je eerst kijkt naar die ander in het gezelschap voordat je in lachen uitbarst. Bijna alsof je toestemming nodig hebt, maar dat terzijde. Dat is ook weer zo’n maffe tegenstelling die wel waardevol is, maar die je soms niet kunt plaatsen.
En zelfs dat meen ik een beetje sarcastisch te moeten stellen.
Maar toch, die mensen met wie je een bepaalde verbinding krijgt bij een ontmoeting, schijnen allemaal een soort van ‘ontwaking’ of ’transformatie’ tijdens hun leven te hebben gehad. Er is een soort van bewustzijn aanwezig die heel nauw raakt met jou of mij. En zonder dat je jezelf verliest – of zonder dat je je zou moeten verliezen – in een soort van verliefdheid, weet je dat deze mensen wel op je pad moesten komen. Omdat zij je wellicht verder kunnen helpen op de weg die je moet bewandelen. Omdat ze op eenzelfde wijze bezig zijn met zelfverwerkelijking. En dat je je goed mág voelen in hun aanwezigheid.
Dat klinkt verdomde zweefteverig, Pix. Ja, ik weet het, maar zo voelt dat wel.
Als gezworen atheïst heb ik dan eindelijk iets gevonden waar ik in kan geloven. Dus, ik keek om me heen en zag dat het goed was…