In between jobs verveelde ik me geen moment in 2002, want op dat moment was het Internet een hot item aan het worden. Ik surfte wat af destijds. Vond maanisch.nl en vond het concept webloggen zo grappig en leuk, dat ik terstond besloot het zelf ook te gaan doen. Ik worstelde eerste wat met blogspot.com, maar was niet echt content over de mogelijkheden. Weldra stond daar mijn eerste eigen domein: sereneirene.nl (met pivot van Nederlandse makelij natuurlijk). Wat een giga cynische naam is voor deze gepassioneerde deerne, die graag scheldt en tiert als het niet direct vlotten wil.
Mijn broer had de zaak van mijn ouders overgenomen, en eigenlijk vond ik toen ook dat hij ook best een website kon gebruiken. Iemand zei toen tegen me, en dat werd direct een uitdaging, dat snap je: “dat je voor websites toch best wel wiskundig inzicht nodig had, en ik daar dus geen kaas van zou hebben gegeten!” Die site kwam er. Hoe dan ook. Dat snap je. Verbeten als ik was om die ander teleur te stellen of te laten verbazen, dat was mij om het even.
Nog wat later deed ik een beroepskeuzetest. En daar kwam uit: 1. dat ik een groots ruimtelijk inzicht heb, en 2: dat een van de aangeraden beroepen was: (tadaa) ‘webdesigner’. Nu, toen lustte ik die persoon, die had gezegd dat ik dit allemaal niet kon, rauw, maar dat terzijde.
Inmiddels heb ik afgelopen nacht nuttig besteed aan het bijwerken van WordPress versie 4.9, alsook themes en plugins, op diverse websites. Doe dat vaak ’s nachts, zodat de lezers er zo min mogelijk last van zullen ondervinden.
Het afgelopen weekend heb ik me volledig toegespitst op het bijwerken van mijn Portfolio. En terwijl ik zo aangenaam aan het frutten, poetsen en lappen was, gingen mijn gedachten terug naar die begintijd, zoals ik hierboven omschreef. Ik dacht na, over waarom dat webdesign en soms ook webontwikkeling, mij zo aanspreekt. Is het revenge omdat iemand zei dat ik dat niet zou kunnen behapstukken? Is het puur een uit de hand gelopen hobby?
Aan de ene kant zegt men, dat zodra iets geld kost, het een hobby betreft. Naast dat je verveling ermee uit de weg gaat. Men stelt ook wel dat het belang van het hebben van een hobby drievoudig is. Het mág geld opleveren, het houdt de grijze breincellen in actie, en je blijkt er ook nog eens creatief door te worden. Daarnaast vind ik dat je iets wezenlijks neerzet, niet alleen van jezelf, maar ook voor die ander (als je ook voor die ander denkt en doet). Noem het een manifestatie. Of een openbaring. Je presenteert jezelf immers op dat dienblaadje voor iedereen die het maar wil zien.
En het mooiste ervan is; het begrip webdesign is een fenomeen als in een communiqué. Je hoeft nooit klaar te zijn, websites zijn immers voortdurend voor verbetering en ontwikkeling vatbaar. Dat proces verloopt dus net als een mensenleven. En er gebeurt tenminste iets, net zolang totdat jij er klaar mee bent en vrolijk van wordt…
