Volgens mij bracht ik het reeds eerder te berde, ik stam uit een ondernemingsgezin. Mijn moeder begon met een winkel in verlichting en overig huishoudelijke elektra destijds in 1962, en mijn vader werkte vooral als elektricien buitenshuis. Eenmaal in 1972 vond er een gigantische verbouwing plaats en besloot mijn vader ook in de winkel te werken, omdat di Mama inmiddels haar handen vol had. Aan de winkel dus, twee kleine koters, en de rest van het huishouden.
Een winkel leiden betekent niet alleen minstens een 75-urige werkweek, maar ook dat je vrijwel dag en nacht aangesproken wordt door Jan en alleman. Ik kan me meerdere Kerstmis-keren herinneren, dat wij tijdens het ontbijt werden gebeld omdat iemands kerstverlichting het niet meer deed en of me maar even de winkel open konden gooien voor een bedrag van vijf gulden (toen nog). En oh ja, weekenden, wat waren dat? Soms kroop je de voordeur uit, terwijl je eigenlijk onzichtbaar wilde blijven, want er was altijd wel iemand nodig in de zaak.
Tijdens openingstijden, maar ook daarnaast, voorzagen we niet alleen klanten van koffie, maar ook vertegenwoordigers, opa’s en oma’s, tantes en omes, neefjes en nichtjes, buren, en buurtkids (vergeet ik nog iemand). Het was altijd een spontane inval, en dus ook dolgezellige boel bij ons thuis.
Iedereen mocht aanschuiven, ook tijdens het avondeten, dat sprak voor zich. Als er niet genoeg eten was, dan haalden we wat bij of kookten we er een extra prutje soep bij. En wij als kids kregen dan iets minder, want zo werd ons geleerd dat alles eerlijk ver-/gedeeld moest worden, maar dat mocht de pret niet drukken. We waren er immers aan gewend dat tijdens verjaardagen eerst de visite gebak kreeg toebedeeld, en als er dan nog iets overbleef, wij dan ook mochten aanvallen.
Die achtergrond heb ik en draag ik nog steeds bij me. Dat spontane en gezellige openstaan voor anderen. Ik denk dat het een zeldzaamheid is these days, getuige de me-time waarmee de meeste mensen schermen tegenwoordig. En daar heb ik soms een klein beetje boel moeite mee…