Zelden ben ik eerder zo verrukt geweest van een winterjas dan die ik nu al jaren draag. Het heeft alles wat een bijna bejaarde vrouw (dat zijn uw woorden, niet de mijne) nog iets van stoerheid en warmte kan bieden. Ik heb sindsdien wel andere jassen gekocht, maar die hangen te verstoffen aan een verwaarloosde kapstok in mijn achterafkamertje. Want deze jas is de enige waarmee ik me kan wapenen tegen die hardvochtige kou. En hemeltjelief, wat heb ik de laatste jaren een hekel aan die kou. Ik snap nu eindelijk waarom zoveel mensen het leven laten tijdens de winter.
Ik kan me bijna niet herinneren dat het me vroeger überhaupt iets deed, die winter of die koude. Dat, of ik ben tussentijds enorm lui geworden, omdat je je bij elke tocht naar buiten eerst bijna geheel moet omkleden om de kou tegemoet te kunnen treden.
Waar ik dan wel warm van word, is als je buiten die kou ziet ‘hangen’ en zonneschijn welig tiert. Zonder zonnestralen vind ik winters absoluut niet oirbaar (mooi woord). Net als u, fantaseer ik meermaals dat ik subiet ga overwinteren ergens waar er warmte is. Daar kom ik meestal gauw van terug, want ik zou het slakkentempo eens bij kunnen houden, aldaar.
Ik heb vrijwel geen moeite met die vroege donkerte, want kaarsjes staan paraat om het vuur hier levendig te houden. Ik ben verzot op alle stamppotten die wij hier in Nederland kennen. Ik houd van winterse taferelen, buiten. Ver weg. Op afstand. Ik wil ernaar kijken, maar er absoluut niet in vertoeven. Far away, so close, op die fiets.
Het #WOT-woord van gisteren was:
Winter ~ 1) Deel van een jaar 2) Deel van het jaar 3) Jaardeel 4) Jaargetijde 5) Koude jaargetijde 6) Nederlandse vlootvoogd 7) Periode die er ’n wit landschap van kan maken ( crypt) 8) Schrijver 9) Seizoen 10) Vroege voorjaar
En over fietsen gesproken, iets diep binnenin mij verzint allerhande excuses om dat stalen ros maar veilig in de berging te houden. Als het sneeuwt of glad is, waag ik me nog liever als voetganger buiten. En terecht, want zo hoeft men niets te missen qua verhalen die zich voor je ogen afspelen. Of je fantasie aan te spreken omdat je denkt die verhalen real time te hebben gezien.
Neem nou die schreeuwende stilte die bijna synchroon aan sneeuwval overheerst. Zulk een sereniteit is maar moeilijk te vangen in woorden of zelfs gedachten, al blijft het altijd weer die uitdaging waard…
#WOT: betekent Write on Thursday. Iedere donderdag kies ik een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat daar een link achter naar je eigen blog zodat iedereen mee kan lezen.