Technisch vernuft op di blog

Voor de perfectionist onder ons zal het wel een gruwelijk statement zijn, maar ik vind dat je met een website nooit echt klaar bent. Vandaar de vele aanpassingen hier. Elke dag vind ik wel een ‘klein dingetje’ waar ik aan wil werken. En het verveelt me letterlijk nooit. ‘Het aanklooien in deze garage‘ vind ik zelfs nog interessanter dan mijn statistieken. Want hee, je raakt nooit zo kant en klaar, of het hapert hier of daar.

Maar ik denk nu toch wel weer klaar te zijn met dit design (op naar de volgende?!). Voornamelijk mijn About-pagina heeft een upgrade gekregen. En daar ben ik beslist weer een beetje trots op. Zo trots dat ik er nu maar een blog over pen want hee, volgens mij heeft nog niemand er naar gekeken. 😉 Misschien moet ik een wedstrijd starten, wie de mooiste About-pagina heeft? Lijkt me een spannende ontwikkeling in de blogosphere.

Het grappige is wel dat ik steeds meer uitnodigingen ontvang voor samenwerkingen. Maar hee, tot op heden heb ik mijn site schoon gehouden van te veel reclame-uitingen. En dat wil ik volgaarne zo houden.

Enfin, voor diegenen die het hoe willen weten, het WordPress-theme dat ik gebruik is Writee. Ik vind de voorpagina qua blogposts een prachtige uitstraling hebben. Eerst de titel, daarna pas de uitgelichte afbeelding, en dan een korte inleiding tot de post. Dat is iets wat de meeste WordPress-themeproducenten niet helemaal door hebben. Ik vind een posttitel belangrijker dan de afbeelding. Daarna een “lees verder” met eventueel de social media-deelbuttons en het aantal reacties. Ik ben overigens nog geen theme tegengekomen die dit mooier weergeeft dan deze.

Ik werk trouwens graag met Elementor Page Builder. Van alle paginabouwers is dit degene met welke ik het creatiefst uit de voeten kan en waarbij ik direct irl resultaat zie. Voornamelijk omdat Elementor dat linkerpaneel heeft waarmee je kunt werken. Al vind ik dat Elementor niet bepaald gericht is op de bloggers onder ons, want WordPress is natuurlijk bij uitstek geschikt als websitegenerator. Mag de pret niet drukken. Ik zoek altijd naar een WordPress-theme die blogs profileren. En maak het dan met Elementor tot een gehele website-uitstraling waar je blij van wordt.

En als jij er als lezer ook (maar) blij van wordt, dan is onze dag weer goed. Wat jij?

WordPress: 18 jaar

Photo by Pixabay on Pexels.com

Hoera, deze week viert WordPress een feestje: het leeft alweer zo’n 18 jaar. En allez oeps, dat is korter dan mijn eigen blogcarrière, zeg maar. Ik begon in 2002, als enthousiaste volgeling van o.a. @electricluna.

Maar de eerste blogsoftware die ik destijds benutte was Pivot. En later PivotX van oerNederlandse bodem. En mijn hemel, wat raakte ik gefrustreerd destijds al, over die standaard lay-outs. Zo’n uitstraling wilde ik dus zelf absoluut niet. Dus begon ik aarzelend, maar toch wel fier, aan bestanden te morren. Daar ben ik nooit mee opgehouden, zeg maar. Ook niet in zo’n 2008, toen ik overstapte naar WordPress.

Ook vorige week hield ik me niet in, toen ik onverwachts een fout kreeg in louter mijn Safari browser in specifiek de PageSpeed Insights module van Google Site Kit plugin. Natuurlijk kon ik het niet laten zulks te melden op hun support forum. Echter, met het schaamrood nog op mijn kaken kan ik nu trots melden dat de fout niet dáár lag maar in mijn eigen Safari-configuratie, waar ik gelukkig zelf notabene achter moest komen. En daardoor bleek dat de Site Kit plugin weer draait als een tierelier.

Het mooie daarvan is dat die developers je stimuleren om tot het gaatje te gaan om het probleem ook zelf op te lossen. Iedere keer bedankten ze me opnieuw, voor mijn bevindingen, maar ook vanwege het feit dat ik het meldde.

Zo zie je maar, dat een weinig samenwerking kan leiden tot super mooie oplossingen. Waardoor ik iedere keer opnieuw weer gestimuleerd raak om meldingen te doen, waarvan ik denk dat een oplossing het geheel wel zo zou sieren.

Daar word ik dan super blij van. En enthousiast, maar dat snapte je al.

Enniehoo, bestaat WordPress dus 18 jaar reeds. En hoewel ik somtijds een haat-liefde verhouding koester jegens dit prachtige blogfenomeen, misgun ik hun het succes absoluut niet.

Ik vind als altijd dat het gewroet aan themes, de lay-out dus, te moeilijk wordt gemaakt. Dat werkt niet echt louterend of enthousiasmerend. Ik kan me nog goed herinneren dat Pivot en later PivotX dat beter hadden opgelost door intern een soort van file management systeem in te bouwen.

Nu kan dit natuurlijk met WordPress ook via een te installeren (third-party) plugin, zoals File Manager. En ook intern bestanden hernoemen, zoals afbeeldingen, is nog een dingetje, maar ook daar kan een andere plugin voor worden ingezet. Punt is wel, dat schier oneindige installaties van plugins je site drastisch kunnen vertragen, wat je niet wil. En het advies is dan ook om het maximum te beperken tot 20.

Hoe dan ook, al dat gewroet en gemor, maken wel dat ik steeds meer bijleer (“Ow, zo?!”) en ook dat ik daardoor die onvergeeflijke enthousiasteling blijf op het gebied van bloggen of sites bouwen. Het levert immers ook altijd weer leuke blogposts op, die naar ik hoop trouw worden gelezen.

Geheugenfeitjes

Járen geleden alweer kocht ik mijn huidige stalen ros. Niet bijzonders, het is een tweedehandsje. En als ik er tijdig aan denk om de banden goed op te pompen, is het best wel een plezier om ermee weg te fietsen. Al zijn die afstanden beslist minimaal te noemen. Anyways, ik kocht die fiets, maar kon me dus niet meer herinneren of ik er een reservesleutel bij had ontvangen. Mijn geheugen verdringt dat soort toch wel belangrijke feitjes steeds weer meer naar de achtergrond. Ik zou zelfs zweren dat ik het echt niet meer weet.

Het leven gaat door. En ik ruimde de chaos in mijn keuken eens op. Af en toe wil ik wegens het voorkomen van die dagelijkse sleur alles eens opnieuw indelen, en dat betreft vooral mijn keukenblad. Wil ik dan meer ruimte creëren om voedsel te kunnen prepareren, vooraleer ik weer eens echt ga koken. Nu stonden er ergens in de hoek twee schalen met allerlei rommeltjes erin. En ik dacht, laat ik die rommeltjes dus ook beter reorganiseren. Wat is het nut immers van diverse rommelhoekjes als je het kan minimaliseren tot louter één rommellade?

En wat vond ik daar? Juist, die reservesleutel van mijn stalen ros. Ietwat opgelucht was ik wel nadien.

Over een andere boeg

Van de week kreeg ik ook nog die gave mail met een vraag van Frank, omdat hij zijn oudere blog, punkey.com, weer in zijn geheel wil opnemen in zijn huidige blog. Volg hem. Hij blogt leuk en goed. En je kunt je ook abonneren op zijn nieuwsbrief.

Hij had ergens een back-up staan, welke link hij me doorstuurde, en na wat neuswerk mijnerzijds begon ik weer enthousiast.

Maar hemeltjelief, wat moest ik weer diep graven in mijn geheugen. Net als Frank, begon ik met bloggen in 2002, in het (content management) systeem Pivot. Daar stond die back-up gelukkig. Dus al wat ik hoefde te doen, was een reeds bestaand script in het vervolg op Pivot: PivotX zetten en vervolgens een export proberen te krijgen vanuit PivotX ten behoeve van WordPress.

Het leek simpel en dat was het ook, dankzij al die scripts die reeds aanwezig zijn. Ware het niet, dat ondertussen al die php-versies (de taal die dat soort systemen bezigen) danig zijn opgehoogd, en mijn geheugen niet meer bijgehouden heeft, welke wanneer precies van belang was. Toch wel een heikel dingetje, werd dat.

Ik heb drie pogingen gedaan, met wat ploeterwerk en onderhuidse implosies (mooi woord) mijnerzijds, en dankzij mijn MAMP (server op eigen computer) is het uiteindelijk gelukt. Yihaa! Het was compleet. Ik hoefde alleen nog maar dat *.xml bestand aan Frank toe te sturen, zodat Frank het zelf kan importeren binnen zijn WordPress-installatie en bepalen wat hij daaruit nodig heeft.

Tot slot

Dat ge-oetel en gewroet in mijn geheugen en de feitjes ermee verbonden is echt een heikel dingetje aan het worden. Ik heb me dus voorgenomen per mailvraag een dossier aan te gaan maken. Met alle bestanden die ertoe doen. En een tekstbestand waarin ik inga op de uitvoering van hoe ik dat nu precies gedaan heb. Zo dan. Dan kan ik nadien nog eens teruggrijpen en hoef ik niet meer zo na te denken over hoe ik zulks nu tot stand heb gebracht. Met jezelf communiceren lijkt me de sleutel en achteraf ook erg handig, dan weet je dat verrekte geheugen weer eens van het slot te krijgen immers.

Then again. Zoals Loesje.nl al roept… ‘Als je écht alles onthoudt, hou je geen vrije denkruimte meer over’.

Stoeien met WordPress

Amai. Het was weer eens zover. Ik vond de zoveelste prachtige WordPress-theme. Maar vanwege het prijskaartje moest ik er wel even over nadenken. Toch trok ik de stoute schoenen aan en schafte het zondagochtend aan. Dat heb ik geweten.

Voordat ik een theme wil aanschaffen, zou ik eigenlijk moeten checken welke (verplichte) plugins hier worden bijgeleverd. En wie had dat in de snelheid en het groeiende enthousiasme n.i.e.t. gedaan? Juist, moi.

De theme Trendion (via Themeforest) kwam met – natuurlijk – mijn minst favoriete page builder, WP Bakery, en nog wat onbeduidende shit erom heen. Het theme wilde zich absoluut niet laten installeren zoals het voorbeeld op themeforest weergaf. Als een leuke, maar vooral gevaarlijk, attribuut heeft men daar een knop Add Demo Content aan toegevoegd met liefst 2 opties, waarvan de ene het niet toereikend deed.

Om een lang verhaal kort te maken, ik wilde dit absoluut zelfstandig oplossen, heb ik alle content verwijderd. Maar geen nood, had toch eerst een back-up gemaakt van de inhoud van deze gehele blog.

Nog steeds wilde het theme niet naar behoren werken. Nu, dan ben ik er ook klaar mee.

Al heb ik de theme-producent wel een ticket toegezonden met de vraag om hulp. Als ik door deze toestanden al mijn uitgelichte afbeeldingen pardoes kwijt ben, raak ik een beetje oververhit en geërgerd bovendien. Al was het dan ook mijn eigen stomme schuld dat ik op de knop ‘Weet u het zeker?’ klikte.

Gelukkig had ik nog een oude database, mét de zo vurig gewenste afbeeldingen. En hoefde ik nadien louter 40 afbeeldingen voor de meest recente blogposts toe te voegen. Zucht. Steun. En de hik, dat ook. De laatste twee dagen waren soort van een horrorbeleving, maar gelukkig kon ik redden wat er te redden valt.

En hoera, blijf ik toch steeds terugkeren naar deze prachtige theme, Typology van Meksh. Zegt het voort, zegt het voort. En bezint, eer u begint…

WordPress 5.0 perikelen

Nieuwsgierigheid. Als ik dat toch eens niet tot een van die onmogelijke kwaliteiten van me mocht rekenen, dan was ik nergens. Want ik kan me er nu dan eindelijk toe zetten om die nieuwe editor van WordPress 5.0 te hanteren.

Het eerste wat me opvalt, is dat ik mijn Pixabay button kwijt ben, maar ja die Pixabay plugin roept dan ook dat het nog niet getest is met WP-5.0. Dus zal ik nadien met behulp van de Klassieke Editor de uitgelichte afbeeldingen moeten toevoegen. Of de afbeeldingen apart downloaden, waar ik geen fan van ben. Het punt is dat ik vaak enorme inspiratie haal uit afbeeldingen. En dus direct, nog voordat ik een blogpost schrijf, de uitgelichte afbeeldingen inzet.

Terwijl ik dan type, peins ik dat ik nog even tussendoor het Concept moet opslaan. Laatst was ik een hele tekst kwijt omdat ik stelselmatig weiger een andere editor dan WordPress te benutten. En die verrekte Page builder snapte waarschijnlijk niet het belang van mijn overpeinzingen. Dus tjakka, foetsie, tekst weg. En dan word ik erg boos. En als zelfs blijkt dat die versie niet was opgeslagen, kan ik me wel voor de kop slaan niet tussentijds even een Concept opslaan te hebben gedaan.

Ik vind het design van deze editor superstrak, mag ik wel stellen. Ik was even bang, dat het zou gaan lijken op het WordPress.com visuele aspect, maar dit is aanzienlijk beter. Ik houd wel van dat ruimtelijke gevoel dat het oplevert. Het nodigt mij uit tot verder typen. Terwijl ik wat alinea’s aanpas en ik direct dat resultaat te zien krijg, wat me waanzinnig goed bevalt, krijg ik pas echt zin om door te schrijven.

Nu was ik voorheen vaak tijdens het typen erg beschäftigt met dat HTML-gebeuren, meer nog dan noodzakelijk, want het moest wel kloppen. Waardoor je wezenlijk de focus op je verhaal verliest.

Vooralsnog ben ik erg content, niet alleen met de wijze en supersnelheid waarop deze WordPress-update werd doorgevoerd, maar ook met de chique uitstraling. Ik zag dat het goed was. En jij??